[8] Cesarz Shun przykładem inspiracji

Cesarz Shun (Ilustracja Zhiching Chen/The Epoch Times)

Moralny i etyczny kodeks postępowania w Chinach ma pradawną historię, którą datuje się od czasów Cesarza Shun w 2255r. p.n.e.

Cesarz Shun przez wiele stuleci poprzedzających nauki Konfucjusza (w 5 wieku p.n.e.) był znany na terenie Chin, jako twórca norm społecznych obowiązujących w rodzinie i pośród różnych przedstawicieli w społeczeństwie. Mawiał, że miłość powinna istnieć między ojcem i synem, sprawiedliwość między władcą i jego ministrami, zobowiązanie między mężem i żoną, szacunek dla starszych i zaufanie między przyjaciółmi.

Normy te stały się rdzeniem chińskiej etyki. Opowieści o Cesarzu Shun były przekazywane z pokolenia na pokolenie, opiewając jego wielką wspaniałomyślność i dawanie dobrego przykładu innym.

Cesarz Shun dorastał jako prosty plebejusz za panowania Cesarza Yao. Cesarz Yao był człowiekiem o wysokim poziomie moralnym, który cenił cnotę. Gdy Yao zbliżał się do końca swego panowania, zdał sobie sprawę, że żaden z jego dziewięciu synów nie posiadał odpowiednich walorów moralnych, by odziedziczyć tron. Zatem wysłał swoich ministrów, by wyszukali młodego człowieka, który posiada potężną cnotę, wymaganą by móc zasiąść na cesarskim tronie.

Po pewnym czasie poszukiwań, wszyscy cesarscy ministrowie polecili, aby to 30-letni Shun został wybrany, jako że był znany z posiadania wyjątkowej pobożności synowskiej - szanowania i dbania o starszych ludzi.

Zatem Cesarz Yao udał się na spotkanie z Shun, przedstawiając mu dwie swoje córki z propozycją, aby pojął je za żony. Również polecił swoim synom, aby zaprzyjaźnili się z Shun i zwrócili baczną uwagę na jego zachowanie; czy jest kompetentny i rzeczywiście moralnie nienaganny.

Z biegiem czasu Shun dowiódł, że jest szlachetnym człowiekiem. W małżeństwie był szczery, wspaniałomyślny i wyrozumiały. Przeto dwie księżniczki były oddanymi mu żonami i pomimo ich królewskiego stanu, nie patrzyły z góry na Shun i jego rodzinę.

Shun był skromny, miły i pracowity. Nadawał swoim poddanym dobre ziemie pod uprawę roli. W rezultacie, ludzie przestali się wykłócać o granice swych włości i stali się bardziej opiekuńczy w stosunku do innych.

Podczas połowu ryb, Shun nie zajmował tych odcinków rzek, gdzie występowała ich obfitość; ludzie stopniowo nauczyli się robić to samo i pozostawiali dobre obszary łowieckie dla innych.

Cechy charakteru Shuna miały głęboki wpływ na ludzi. Każdy chciał być jego sąsiadem, a wszyscy żyjący wokół niego, czerpali inspirację do bycia dobrymi ludźmi. W rezultacie, w ciągu jednego roku obszar, który zamieszkiwał Shun, rozrósł się do wielkości wioski, w drugim roku stał się małym miasteczkiem. W trzecim roku, miasteczko przekształciło się w duże miasto.

Kiedy Shun skończył 50 lat, Cesarz Yao powierzył mu pełnienie obowiązków cesarskich. Jego wspaniały charakter i umiejętności, ostatecznie przekonały Imperatora Yao, tak więc Shun w wieku 61 lat, oficjalnie został cesarzem.

Panowanie Cesarza Shun trwało 39 lat i kraj był w tym czasie dobrze zarządzany. Władał ze współczuciem i wszyscy poddani kochali go i byli mu posłuszni. Cesarz Shun zmarł w wieku 101 lat.

http://www.theepochtimes.com/n2/china-news/emperor-shun-inspired-by-example-59205.html