Finlandia: Praktykujący ujawniają fakty o prześladowaniach Falun Gong w Chinach

„Co mogę uczynić?”. „Czy fiński rząd w jakiś sposób interweniuje?” Są to najczęściej słyszane przez praktykujących Falun Gong pytania, którzy wychodzą na ulice miast, by ujawniać zbrodnie prześladowań KPCh wobec praktykujących Falun Gong w Chinach. Wielu ludzi z serca chciałoby pomóc, dlatego zadają takie pytania.

29 kwietnia 2007 r. fińscy praktykujący zorganizowali zajęcia ujawniania prawdy o zbrodniach KPCh wobec praktykujących. Wybrali miejsce przy dworcu stacji kolejowej, gdzie zwykle przewija się dużo ludzi. Praktykujący rozdawali ulotki i materiały z informacjami o prześladowaniach.

Praktykujący wystąpili do rządu Finlandii o udzielenie pomocy przy uwolnieniu z Chin Zhang Weijie, ojca jednego z praktykujących, który przebywa i studiuje w Finlandii. Zhang został pojmany przez agentów Biura 6-10 (specjalnie powołana komórka do prześladowań Falun Gong) miesiąc temu. Praktykujący zwrócili się z prośbą także do ludzi, by pisali do swoich radnych i członków parlamentu, by pomóc uratować Zhang Weijie. Wielu ludzi przyjęło oferowane im gotowe formy do wysłania. Niektórzy wzięli po kilka egzemplarzy, żeby i członkowie ich rodzin także wstawili się za uwięzionym praktykującym i wysłali je do urzędów państwowych Finlandii.

Sunny, syn uwięzionego praktykującego stał z boku i dziękował każdemu za serdeczny gest ofiarowanej pomocy.

Podczas zajęć praktykujących, kilka osób podeszło do Sunny, pytając go, czym jest Falun Gong. Niektórzy mieli błędne wyobrażenia, myśląc, że Falun Gong chce zrobić jakąś rewolucję w Chinach. Kiedy wyjaśnił im, jak ogromnych korzyści doznał praktykując Falun Gong, ludzie zrozumieli, że to paranoiczny chiński komunistyczny reżim obdziera ludzi z ich podstawowych praw i dopuszcza się makabrycznych zbrodni, jak grabież organów z żywych ciał praktykujących.

Wśród praktykujących ujawniających fakty prześladowań była także Sinikka, pochodząca z Chin, która sama doznała przemocy z rąk władzy chińskiego reżimu. Opowiadała ludziom o swoich cierpieniach przeżytego terroru i bólu. Informowała ludzi, że nie tylko praktykujący podlegają brutalnej przemocy i torturom, ale także i ich rodziny, znajomi, współpracownicy i sąsiedzi.


Wielu ludzi, wysłuchawszy prawdy, złożyło swoje podpisy pod petycją wzywającą do powstrzymania prześladowań.