Zacząć patrzeć w głąb siebie.

Pewnego dnia po wielu utarczkach trwających dłuższy czas, uprzytomniłem sobie własną zazdrość, co było dla mnie zdumiewające, gdyż nigdy nie uważałem siebie za osobę, która mogłaby być zazdrosna. Lecz tak niestety było, ponieważ mierzyłem swoją osobowość się według standardów zwykłych ludzi. Nawet niektórzy współpraktykujący próbowali dolewać oliwy do ognia, mówiąc, że może tak być, że ktoś może być w błędzie, a nie my, usiłując kolektywnie pobłażać swoim własnym przywiązaniom.

Kiedy w końcu zdałem sobie sprawę, że to ja byłem tym, który zawsze przysparzał kłopotów właśnie tej osobie, która akurat zajmowała odpowiedzialną pozycję, sytuacja zmieniła się natychmiast. Kiedy skupiałem się na jego pozytywnej stronie, osoba ta stawała się od razu miła wobec mnie, a nasze utarczki w końcu niemalże zupełnie ustąpiły.
Po przyznaniu się do swojej zazdrości, mówiąc, że przyjrzałem się swemu wnętrzu, by dojść do przyczyny tych problemów, zauważyłem, że niektórzy ze współpraktykujących nie zupełnie zgadzali się z moimi wnioskami w tej sprawie, próbując przekonać mnie, że to nie był mój problem, lecz tamtej osoby.

Odpowiedziałem wówczas, że biorę Fa za Nauczyciela. Osobiście, było dla mnie oczywiste, że jakikolwiek dotknie nas problem, czy jakakolwiek byłaby sytuacja, jest to najprawdopodobniej związane z naszymi własnymi przywiązaniami. Zauważyłem, że często znajduję w sytuacji, gdzie jestem krytykowany. Chociaż bywa trudno zachować spokój, jednak nauczyłem się być bardziej opanowany, w przypadkach, gdy współpraktykujący uzmysławiają mi, z ich perspektywy, moje własne przywiązania.

Ostatnio komunikujemy się ze sobą częściej, używając różnych środków przekazu. Nauczyliśmy się w sposób bardziej godny otwartości wobec siebie, rozwiązując w ten sposób wiele niesnasek i niejasności. Stanowi to dobre fundamenty na stworzenie solidnego środowiska, gdzie wszyscy dojrzewamy i uczymy sie najwyższego szacunku wobec siebie oraz jeszcze lepszej współpracy.