Prawda o "Incydencie z 25 kwietnia" (wersja skrócona)

Wstęp

Tzw. "Incydent Falun Gong" z dnia 25 kwietnia 1999 r., również znany jako "Incydent Zhong Nan Hai" nie był ani zaskakującym, ani przypadkowym wydarzeniem. Nie był także "manifestacją polityczną" ani "oblężeniem budynku rządowego Zhong Nan Hai", tak jak twierdzi Jiang Zemin. W dokumencie tym pragniemy przedstawić czytelnikowi fakty, niezbędne do zrozumienia na czym właściwie polegał ten pokojowy apel w sercu Pekinu, liczący ponad 10.000 uczestników. Niezbędne jest również przedstawienie historii stosunku rządu ChRL wobec Falun Gong, co pomoże nam zrozumieć powód tego wydarzenia jak również postępowanie "manifestantów". W rzeczywistości rozwój i narastanie prześladowania Falun Gong objęło okres trzech lub czterech lat: od pierwszych pisemnych ataków, które pojawiły się podczas zdarzenia Guangming Daily w lipcu 1996 r., aż do mobilizacji policyjnej i użycia przemocy w Tianjin w kwietniu 1999 r.

W dniu 25 kwietnia 1999 r., ponad 10.000 praktykujących w Chinach poszło do Biura Odwołań Rady Państwa w Pekinie, na ulicę Fuyou, aby zgodnie z prawem wnieść apelację. Zwrócili się z prośbą, aby władze uwolniły praktykujących Falun Gong zatrzymanych przez funkcjonariuszy Bezpieczeństwa Publicznego w Tianjin. Kiedy Premier Zhu Rongji, przewodniczący Rady Państwa, osobiście wyszedł i spotkał się z praktykującymi, sytuacja polepszyła się, a osiągnięte rezolucje były do przyjęcia zarówno przez rząd jak i praktykujących. Tymczasem po "Incydencie z 25 kwietnia", prezydent Chin - Jiang Zemin - użył dwóch potajemnych dokumentów w celu przypisania Falun Gong dwóch przestępstw. W dokumentach tych oskarżył Falun Gong o prowadzenie konspiracji z zagranicznymi siłami oraz o bycie potajemnie kierowanym przez pewnych członków Partii Komunistycznej, którzy zamierzali zainicjować działalność wywrotową wobec obecnej hierarchii władz. Z powodu braku jakichkolwiek dowodów potwierdzających te fakty, Jiang zadecydował zastosować politykę prześladowań, której zasadniczy element była starannie opracowana i inscenizowana kampania oszczerczej propagandy.

Aby czytelnik mógł lepiej zrozumieć ten ważny "Incydent z 25 kwietnia", poniższy dokument zawiera przegląd faktów związanych z tym wydarzeniem, w kolejności chronologicznej. Po raz pierwszy wśród faktów dotychczas prezentowanych, znajdują się urywki wywiadów z dwiema osobami, które uczestniczyły w wydarzeniach z dnia 25 kwietnia, a także dialog miedzy premierem Zhu Rongji i praktykującymi, którzy apelowali. Włączone są również komentarze wyrażone przez Jiang Zemina w dwóch poufnych dokumentach, kiedy zadecydował przeprowadzić akcję przeciwko Falun Gong na podstawie informacji ujawnionych przez pewnych funkcjonariuszy Partii Komunistycznej, zajmujących wysokie stanowiska. Ten dokument dostarcza informacji dla tych wszystkich, którzy pragną dowiedzieć się prawdy na temat "Incydentu z 25 kwietnia."

1. Przedstawienie Falun Gong społeczeństwu

W dniu 13 maja 1992 r. pan Li Hongzhi przeprowadził pierwszą konferencję Falun Gong w Changchun. Po tej konferencji, Chińskie Stowarzyszenie Prac Badawczych Qigong (QRAC) przyznało panu Li Hongzhi Dyplom Mistrza Qigong. W 1993 r., QRAC w imię Pekińskiego Stowarzyszenia Prac Badawczych Falun Gong wydało "świadectwo zarejestrowania Szkoły Qigong, potwierdzone przez QRAC", oficjalnie uznając, że Stowarzyszenie Prac Badawczych Falun Gong jest uważane za"organizację akademicką". Jej zadania obejmowały "prowadzenie badań i analiz teoretycznych, propagowanie praktyki oraz pomoc doradczą" i ta działalność obejmowała całe terytorium Chin.

W dniu 31 sierpnia 1993 r. Chińska Fundacja Jianyi Yongwei (CJYF; fundacja pod zarządem Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, przyznająca nagrody tym, którzy dobrowolnie zwalczają przestępców z powodów moralnych i z uczciwości) napisała list do QRAC dziękując panu Li Hongzhi za bezpłatne leczenie i terapie rehabilitacyjne dla delegatów "Trzeciej Państwowej Konferencji Honorującej Wybitne Jednostki CJYF". Gazeta Bezpieczeństwa Publicznego Narodu wydawana przez Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego opublikowała nawet to zdarzenie na pierwszej stronie, w dniu 21 września 1993 r. Dnia 27 grudnia, CJYF przyznała panu Li Hongzhi honorowe uznanie w formie dyplomu.

W 1993 r. na Orientalnych Targach Zdrowia w Pekinie przyznano panu Li Hongzhi najwyższe wyróżnienia konferencyjne: "Nagrodę za Rozwój Granic Naukowych" i " Specjalne Złote Wyróżnienie". Pan Li Hongzhi otrzymał również tytuł "Najwybitniejszego Mistrza Qigong".

Książka Zhuan Falun napisana przez pana Li Hongzhi została opublikowana przez państwowe wydawnictwo: Chińskie Wydawnictwo Transmisji i Telewizji, w styczniu 1995 r. Książka ta stała się jednym z krajowych bestsellerów - fakt, który w styczniu 1996 r. został opublikowany w Pekińskim Dzienniku Młodości.

Na podstawie ankiety przeprowadzonej przez rząd chiński stwierdzono, że na początku 1999 r. było ponad 70 milionów ludzi z różnych sfer, którzy praktykowali Falun Gong na terenie Chin.

2. Początek trudności i wynik ankiet rządowych

Guangming Daily, trybuna rzecznika Rady Państwa, opublikowała 17 czerwca 1996 r. artykuł , zniesławiający Falun Gong. W dniu 24 lipca 1996 r. Biuro Wydawnicze Chińskich Wiadomości wydało na cały kraj okólnik zabraniający rozprowadzania publikacji na temat Falun Gong.

Na początku 1997 r. Biuro Bezpieczeństwa Publicznego zaczęło prowadzić krajowe dochodzenie w sprawie Falun Gong, mające na celu zebranie dowodów w celu sklasyfikowania Falun Gong jako"sektę herezyjną". Tymczasem, wszystkie biura policyjne w całym kraju, ostatecznie złożyły po wielu ankietach sprawozdanie, że "nie znaleziono do dzisiaj żadnych dowodów". Na tym zakończyło się dochodzenie.

Pod koniec maja 1998 r., pan Hu Zuoxiu w trakcie wywiadu telewizyjnego w Pekinie,wyraził się negatywnie o Falun Gong, mówiąc jak bardzo jest on szkodliwy. W następnej części programu puszczono wywiad z kilkoma osobami (według programu osobami praktykującymi Falun Gong), nagrany w miejscu ćwiczeń Falun Gong, w którym po wysłuchaniu wypowiedzi tych osób podano, że Falun Gong jest "przesądem zza czasów feudalizmu". Po zakończeniu transmisji programu, praktykujący Falun Gong, znający osoby, które posłużyły jako przykład w programie panu Hu Zuoxiu, natychmiast donieśli panu Hu Zuoxiu i stacji telewizyjnej, że program był sprzeczny faktom, i że osoby z którymi przeprowadzono wywiad wcale nie były praktykującymi Falun Gong. Po wywiadzie telewizyjnym, wielu praktykujących udało się lub napisało listy do stacji telewizyjnej, aby wyjaśnić prawdę, przedstawiając własne doświadczenia z praktykowania Falun Gong. Reakcja praktykujących była zgodna z oficjalną polityką rządu centralnego wobec qigongu, okreslanej jako "Trzy nie", czyli "nie prześladować, nie zaprzeczać, nie debatować". Później, dyrekcja stacji telewizyjnej stwierdziła, że transmisja tego programu była największym błędem, jaki zrobiła od czasu jej powstania. Dlatego też, aby skorygować błąd, stacja telewizyjna nadała wkrótce program o Falun Gong, pozytywnie nastawiony do praktyki i pokazujący praktykujących, spokojnie wykonujących poranne ćwiczenia w parku.

W dniu 21 lipca 1998 r. Pierwsza Dywizja Biura Bezpieczeństwa Publicznego wydała okólnik Nr 555 1998 zatytułowany "Zawiadomienie związane z rozpoczęciem śledztwa dotyczącego Falun Gong". Komunikat zawiadamiał o tym, że pan Li Hongzhi rozpowszechniał pogłoski i nauki głoszące herezje i że niektórzy praktykujący zajmowali się nielegalną działalnością w ramach uczestnictwa w Falun Gong. Ponadto, okólnik zawiadamiał, że Wydziały Politycznego Nadzoru Bezpieczeństwa Publicznego każdego rejonu, powinny rozpocząć skrupulatne dochodzenie, aby zdobyć informacje na temat działalności Falun Gong i dowody na przestępstwa popełnione przez praktykujących Falun Gong. Można stwierdzić, że ten okólnik stosował procedurę, mającą najpierw na celu skazanie Falun Gong za przestępstwa, a dopiero potem wyszukanie dowodów. To "zawiadomienie" zaowocowało tym, że w licznych regionach całego kraju, lokalne wydziały Bezpieczeństwa Publicznego, rozpoczęły nielegalne naloty na miejsca praktykowania Falun Gong, przemocą rozpędzały praktykujących, włamywały się i przeszukiwały ich mieszkania, konfiskowały prywatne własności, itp.

W drugiej połowie 1998 r., grupa emerytowanych członków Narodowego Kongresu Ludowego pod kierownictwem Qiao Shi (byłego przewodniczącego Stojącego Komitetu Narodowego Kongresu Ludowego) prowadziła, przez pewien czas, szczegółową ankietę i badania na temat Falun Gong, ponieważ wiele osób wysłało listy, w których poruszono kwestię niesprawiedliwego traktowania przez Biuro Bezpieczeństwa Publicznego osób praktykujących Falun Gong. Po zakończeniu ankiety wykazano, że: "Falun Gong jest korzystny dla narodu i nie szkodzi ludziom". Ten raport został przekazany do Biura Politycznego, kierowango przez Jiang Zemina.

Wcześniej, Narodowa Komisja Sportowa od maja 1998 r ,była także w trakcie przeprowadzania wszechstronnej ankiety i badań na temat Falun Gong. We wrześniu, w celu skoordynowania tych badań, został utworzony zespół ekspertów medycznych, który przeprowadził ankietę w formie kwestionariusza na 12.553 osobach praktykujących Falun Gong. Rezultaty tego kwestionariusza były bardzo pozytywne, statystyczny wskaźnik skuteczności w poprawie zdrowia i kondycji fizycznej wynosił 97,9%. W dniu 20 października, dyrektor tego zespołu medycznego został wysłany przez Narodową Komisję Sportową do Changchun i Harbin. Powiedział on wtedy: "Sądzimy, że ćwiczenia Falun Gong, jak również ich skuteczność są zupełnie dobre. Wpływ na stabilność społeczeństwa i wzmocnienie "kultury życia duchowego" są oczywiste. To zasługuje na całkowite uznanie". W tym czasie inne badania dotyczące skuteczności praktyki Falun Gong zostały przeprowadzone w Dalian i w Pekinie. Wyniki wszędzie okazały się podobne.

3. Incydent w Tianjin

W dniu 11 kwietnia 1999 r. pan He Zuoxiu opublikował w czasopiśmie Youth Reader (należącym do Wyższej Uczelni Edukacji w Tianjin) artykuł zatytułowany: " Nie jestem zwolennikiem praktykowania qigongu przez młodzież". W tym artykule He posłużył się tymi samymi przykładami, jakie przedstawiła w programie telewizyjnym stacja TV Pekin w 1998 r., aby zniesławić Falun Gong. Ponieważ te trzy przykłady zostały już całkowicie wyjaśnione podczas rozmowy z przedstawicielami stacji telewizyjnej Pekin, artykuł napisany przez He został zupełnie zbojkotowany przez pekińskie media i system propagandowy. Kiedy artykuł ukazał się w Tianjin, niektórzy praktykujący w tym mieście poczuli, że konieczne jest wyjaśnienie faktów i prawdy władzom tego miasta. Sądzili również, że negatywny efekt zmniejszy się, jeżeli skontaktują się z redakcją czasopisma. Dlatego też, w dniach 18-24 kwietnia 1999 r. praktykujący indywidualnie udali się do Wyższej Uczelni Edukacji w Tianjin i do innych urzędów miasta w celu wyjaśnienia prawdy.

W dniach 23 i 24 kwietnia 1999 r. Biuro Bezpieczeństwa Publicznego w Tianjin wysłało funkcjonariuszy policji aby rozproszyć grupę praktykujących Falun Gong, która zebrała się przy Wyższej Szkole Edukacji. Policja zastosowała przemoc wobec tych osób pomimo, iż oni wcale nie zachowywali się agresywnie. Doszło do tego, że pośród praktykujących znalazły się osoby ranne. Policja zatrzymała w sumie 45 praktykujących. Kiedy inni praktykujący Falun Gong wystąpili z prośbą o uwolnienie zatrzymanych osób, w Urzędzie Miasta w Tianjin otrzymali odpowiedź, że sprawa ta jest w rękach Biura Bezpieczeństwa Publicznego i dlatego praktykujący Falun Gong, którzy zostali zatrzymani, nie będą mogli być uwolnieni bez upoważnienia z Pekinu. Policja w Tianjin zasugerowała praktykującym: "Idźcie do Pekinu. Tylko zwracając się do Pekinu sprawa będzie mogła być rozwiązana".

Począwszy od ataków przez media w poprzednich latach, aż do tego incydentu, gdzie policja użyła rzeczywistej przemocy wobec praktykujących Falun Gong w Tianjin, nasilenie się prześladowań wstrząsnęło praktykującymi. Wiadomości o "Incydencie w Tianjin" rozpowszechniły się szybko pomiędzy praktykującymi Falun Gong w całym kraju.

4. Apelacja przed Biurem Odwołań Rady Państwowej 25 kwietnia

Podczas gdy wiadomości o brutalności policji i aresztach w Tianjin, oraz o konieczności zgody z Pekinu, aby uwolnić uwięzionych praktykujących, rozprzestrzeniały się po całym kraju, praktykujący Falun Gong, ufając, że Władze Centralne postąpią sprawiedliwie i nieporozumienie zostanie pomyślnie rozwiązane, zaczęli z własnej woli kierować się do Biura Odwołań Rady Państwa, jeden za drugim, począwszy od wieczornych godzin w dniu 24 kwietnia. 25 kwietnia premier Zhu Rongji osobiście wyszedł na spotkanie z apelującymi praktykującymi.

Tak jak przypomina sobie pani C., która obecnie przebywa w dzielnicy Haidan w Pekinie: "o godz. 19.00, 24 kwietnia, kilku praktykujących powiadomiło mnie jak pobito osoby praktykujące z Tianjin, a następnie aresztowano. Powiedzieli również, że niektórzy praktykujący chcieli pójść do Biura Odwołań Rady Państwa, aby powiadomić o sytuacji, i ci którzy chcieli, mogli tam pójść. Było nas czworo albo pięcioro praktykujących, wzięliśmy wiec autobus i przybyliśmy do północnego wejścia Rady Państwa o godz. 20.00 tego samego wieczoru. Byliśmy najprawdopodobniej pierwszą grupą praktykujących, którzy przybyli apelować z powodu "incydentu wTianjin" bo strażnik przy wejściu zapytał nas, o co chodzi".

Państwo P. z dzielnicy Chaoyang w Pekinie wspominają: "rano 25 kwietnia, strona zachodnia ulicy Fuyou była pełna ludzi, a nie było nikogo z drugiej strony ulicy (gdzie znajduje się Rada Państwa). Młodzi praktykujący byli ustawieni w jedną linię tak, aby chodnik i specjalne przejście dla niewidomych było dostępne dla przechodzących. Za tą linią, aż do rogu muru znajdowali się siedzący praktykujący. Wszyscy byli spokojni. Ruch uliczny nie był zablokowany".

Pani M. z dzielnicy Haidan przypomina sobie: "rano około godz. 8:15, w dniu 25 kwietnia, widziałam grupę ludzi, wśród nich premiera Chin - pana Zhu Rongji, jak wyszli przez główne wejście (wejście zachodnie) z budynku Rady Państwa. Przeszli przez ulicę i zatrzymali się przed apelującymi praktykującymi. Praktykujący zaczęli klaskać. Premier Zhu zapytał: "Dlaczego tutaj jesteście? Kto was tutaj zwołał?" Kilku praktykujących odpowiedziało: "Przyszliśmy tutaj, aby powiadomić o sytuacji dotyczącej Falun Gong, nikt z nas tego nie zorganizował". Premier Zhu powiedział: "Dlaczego nie napiszecie listów apelacyjnych? Jak to się stało, że tak dużo ludzi zebrało się tutaj?" Wielu praktykujących odpowiedziało mu. Słyszałam praktykujących, którzy mówili: " Napisaliśmy wiele listów, tak dużo, że trudno jest napisać jeszcze więcej, ale na żaden z nich nie otrzymaliśmy do dzisiaj odpowiedzi". Premier Zhu powiedział: "Wydałem oficjalne zarządzenie dotyczące waszej sprawy". Praktykujący odpowiedzieli: "Nic nie otrzymaliśmy". Premier poprosił praktykujących, aby wybrali kilka osób jako przedstawicieli, którzy pójdą razem z nim do Rady Państwa w celu dalszego wyjaśnienia sytuacji. Kilku praktykujących podniosło w górę rękę. Premier wyznaczył kilka osób i weszli razem do gmachu Rady Państwa.

5. Premier Rządu należycie rozwiązuje "Incydent Tianjin" i "Incydent 25 kwietnia"

W południe 25 kwietnia, Li Chang i Wang Zhiwen z Towarzystwa Badań Falun Dafa i trzech innych praktykujących z Pekinu, jako przedstawiciele Falun Gong, udali się do Rady Państwa na rozmowę z władzami. Przedstawili trzy prośby ze strony praktykujących Falun Gong:

1) Uwolnić praktykujących Faun Gong zatrzymanych w Tianjin;
2) Pozwolić praktykującym Falun Gong na ćwiczenie w normalnym, spokojnym otoczeniu;
3) Pozwolić na publikacje książek o Falun Gong.

Urzędnicy rządowi uczestniczący w dyskusji przyszli z Biura Odwołań Rady Państwa, z Urzędów Miasta Pekinu i Tianjin. O zmierzchu Tianjin uwolnił wszystkich uwięzionych praktykujących Falun Gong zgodnie z poleceniem Władz Centralnych.

6. Jiang Zemin użył potajemnych dokumentów, aby unieważnić postanowienie premiera i zadecydował mocno się sprzeciwić.

Wieczorem 25 kwietnia, Jiang Zemin, jako Sekretarz Generalny Partii Komunistycznej, napisał list do członków Komitetu obradującego w Biurze Politycznym i innych ważnych przedstawicieli. W liście Jiang Zemin oskarżał osoby, które "organizowały i wydawały rozkazy" mówiąc, że były one inicjatorami incydentu z 25 kwietnia. (Ten list, oznaczony jako "Bardzo Poufny", został wydany w formie okólnika Biura Rządu Centralnego [1999] Nr 14 zatytułowanego: "Powiadomienie Biura Centralnego Partii Komunistycznej na temat wydruku i dystrybucji Listu Towarzysza Jiang Zemina do Komitetu obradującego w Biurze Politycznym i towarzyszy, których dotyczy ta sprawa").

W dniu 7 czerwca, Jiang Zemin wygłosił przemówienie na zebraniu Rządu Centralnego Biura Politycznego i oświadczył, że: "sprawa Falun Gong ma bardzo głębokie tło polityczne i społeczne, a nawet skomplikowane tło międzynarodowe... To jest najbardziej niebezpieczny incydent od czasów politycznych zamieszek z 1989 r.". W dniu 13 czerwca, dokument ten został potajemnie przekazany do Partii Komunistycznej (owy dokument został zanotowany jako bardzo poufny i wydany przez Biuro Rządu Centralnego [1999] Nr 30 zatytułowany jako "Powiadomienie Biura Centralnego Partii Komunistycznej na temat wydruku i dystrybucji Przemówienia Towarzysza Jiang Zemina na zebraniu Rządu Centralnego Biura Politycznego, dotyczące postępowania i rozwiązania ?kwestii Falun Gong? bez zwłoki").

Według informacji podanych przez pewnych urzędników na wysokim stanowisku w Partii Komunistycznej, w tych dwóch powyższych poufnych dokumentach, Jiang poruszał zagadnienie związku miedzy krajami zachodnimi a incydentem z 25 kwietnia i uważał, że "nie ma wątpliwości, że musiały istnieć jednostki kierujące i wydające rozkazy na zapleczu tego incydentu". Ci sami urzędnicy ujawnili również mentalność Jianga, który chciał za wszelką cenę ochronić swoją władzę i interesy, a ponadto wyjaśniły sposób, jaki wybrał, aby podjąć politykę prześladowania Falun Gong bez żadnych konkretnych dowodów.

Począwszy od końca maja 1999 r., codzienne zbiorowe ćwiczenia Falun Gong w licznych regionach zostały rozproszone z użyciem siły przez agencje administracyjne miasta i Biuro Bezpieczeństwa Publicznego. Urzędnicy Bezpieczeństwa Publicznego w niektórych regionach używali strumieni wody o dużym ciśnieniu by rozproszyć praktykujących, albo donośnie brzmiących głośników by przeszkodzić w praktykowaniu. Osoby, które były odpowiedzialne za Centra Pomocnicze Falun Gong, zostały wezwane na przesłuchanie i wywiad przez ich zakład pracy i urzędników Bezpieczeństwa Publicznego. Od tego czasu byli pod nadzorem, śledzono ich, telefony były na podsłuchu i nie pozwolono im opuścić regionu.

Podczas zebrania czołowych funkcjonariuszy Partii w dniu 19 lipca, Jiang Zemin oficjalnie oświadczył, że potwierdza całkowity zakaz praktykowania Falun Gong. Dzień 20 lipca zapoczątkował fale aresztowań praktykujących Falun Gong w całym kraju.

Według danych z Centrum Informacji Falun Dafa, w Chinach, od lipca 1999 r. do marca 2001 r., 188 osób poniosło śmierć z powodu tortury, kilkaset zostało skazanych do 18 lat więzienia, a ponad 50.000 zostało zatrzymanych w aresztach, w obozach przymusowej pracy i szpitalach psychiatrycznych. Upór ze strony Jiang Zemina by stłumić Falun Gong spowodował, że liczne krytyki z areny międzynarodowej, związane z pogarszaniem się sytuacji pod względem łamania praw człowieka, zaczęły pojawiać się coraz częściej.

Opublikowano: Wtorek, 18 lutego 2003 r.