[15] Książe Zhou - wzór synowskiej pobożności i życzliwości

Książę Zhou - twórca rytuałów Zhou, jest postrzegany za wzór od ponad 2000 lat
(Ilustracja Catherine Chang/The Epoch Times)

Książe Zhou, po chińsku Zhou Gong, był czwartym synem Króla Wen i młodszym bratem Króla Wu. W historii Chin Książę Zhou stanowi wzór synowskiej pobożności (głębokiego szacunku wobec rodziców i przodków) i życzliwości.

Cnoty te były u niego widoczne już od najmłodszych lat. Był podobnie utalentowany jak jego bracia, jednak już w dzieciństwie wyróżniała go dobroć i dyscyplina z jaką realizował synowską pobożność.

Zhou dowodził oddziałami rydwanów Króla Wen podczas wyprawy na wschód, aby pokonać dynastię Shang. Ówczesny władca Shang był bardzo wojowniczym tyranem; jednak przez wystawny styl życia prowadzony kosztem własnego ludu stał się bardzo niepopularny.

Przy znacznej pomocy księcia Zhou, król Wu pokonał dynastię Shang i owianego złą sławą tyrana, który z tego powodu popełnił samobójstwo.Król Wu ustanowił Dynastię Zhou i wprowadził szlachetną i życzliwą politykę proponowaną przez Księcia Zhou: "pozostawienie ludzi na swoich stanowiskach, zamiast zabijania ich".

Uwolnili więzioną szlachtę i rezydentów dynastii Shang, i otworzyli spichlerze aby zmniejszyć problem głodu. Zachęcali również prawą i wpływową szlachtę oraz członków elit społecznych, aby pomagali synowi ostatniego władcy Shang w budowie podporządkowanego państwa.

Wzór dla przyszłych władców

Książe Zhou wierzył, że to Niebiosa nadają prawo do sprawowania rządów tym, którzy są tego godni i jest to określane jako "mandat Niebios". W przeciwieństwie do poprzedniego władcy Shang, który tworzył wiele surowych przepisów, książę Zhou stworzył szereg zasad promujących cnotę i konsolidujących nowo ustanowioną dynastię.

Wprowadził rytuały i muzykę. Starał się "wykorzystywać cnoty w rządzeniu, a kary stosować z roztropnością". "Cnoty honoru i dbałości o innych" były wychwalane przez ludzi, a następni władcy postępowali zgodnie z nimi.

Ponadto, sposób w jaki książę Zhou traktował i rekrutował utalentowane osoby, został uznany za wzór przez późniejszych urzędników. Dla spotkania z mędrcami, rzucał wszystko, czymkolwiek się zajmował. Na przykład natychmiast przerywał mycie włosów lub spożywanie posiłku. Niezwłocznie przyjmował utalentowane osoby, oferujące wskazówki dotyczące rządzenia narodem.

Prawowity następca

Po śmierci króla Wu, jego syn, a zarazem następca tronu - król Cheng, objął władzę nad dynastią Zhou. Król Cheng był jeszcze dzieckiem, więc przez 7 lat książę Zhou sprawował władzę jako regent i nigdy nie dążył do zdobycia tronu dla siebie.

Książę uczył młodego króla jak władać z cnotą i doradzał, by nie dążył do zaspakajania zmysłowych żądz, pragnienia komfortu, zabawy czy polowania. Gdy król Cheng osiągnął odpowiedni wiek, książę Zhou przekazał mu władzę jako prawowitemu władcy, wraz ze zjednoczonym terytorium.

Wprowadzenie rytuałów i muzyki

W swoich późniejszych latach, Książę Zhou kontynuował prace nad wprowadzeniem obrzędów i muzyki, a także usprawnieniem funkcjonowania różnych instytucji i przepisów. Opracował szereg kompleksowych rytuałów, zawierających szczegółowe wymagania dotyczące zwyczajów i przepisów, począwszy od polityki państwa, aż do codziennych zachowań ludzi.

Wprowadzenie rytuałów zapoczątkowało powstanie szeregu instytucji prawnych. Jedną z nich był patriarchalny system utrzymania władzy i dziedziczenia wśród szlachty. Najstarszy syn dziedziczy tron, podczas gdy pozostali synowie, małżonki, konkubenci i kochanki otrzymują tytuły.

Wprowadzenie rytuałów zapoczątkowało powstanie szeregu instytucji prawnych. Jedną z nich był patriarchalny system (utrzymania władzy i dziedziczenia wśród szlachty. Najstarszy syn dziedziczy tron, podczas gdy pozostali synowie, małżonki, konkubenci i kochanki otrzymują tytuły), feudalny system (nominowania i podziału ziemi pomiędzy członków rodzin królewskich), oraz system rytuałów (ceremonii i procedur stosowanych w przypadku ważnych spraw państwowych).

Rytuały obejmowały również sprawy życia codziennego jak śluby, pogrzeby, obrzędy przejścia, poświęcenia i tak dalej.

Później, konfucjańscy uczeni zebrali i opracowali specjalną księgę rytuałów Zhou.

Podstawowe Cnoty

Przez ponad 2000 lat, podstawowe cnoty rytuałów Zhou - życzliwość, prawość, przyzwoitość, mądrość i wierność (wymawiane jako: ren, yi, li, zhi i xin) - spełniały funkcję norm zachowań moralnych dla Chińczyków.

Rytuały Zhou wprowadzone przez księcia Zhou były przekazywane z pokolenia na pokolenie i są traktowane jako skarb chińskiej kultury. Rytuały definiujące związek małżeński wciąż wywierają znaczący wpływ na współczesnych Chińczyków.

Dynastia Zhou (od około 11 wieku p.n.e. do 221 p.n.e.) była najdłużej trwającą dynastią w historii Chin. Dopiero po 900 latach od jej ustanowienia, została zastąpiona dynastią Qin.

Chińscy historycy dzielą dynastię Zhou na dwa okresy: zachodnią Zhou (do 771 p.n.e.) i wschodnią Zhou (770-221 p.n.e.), jednakże król Wen, król Wu, Jiang Ziya i książę Zhou z zachodniej Zhou za swój ogromny wkład, są najbardziej znanymi postaciami w historii Chin.

Dynastia Zhou jest uważana za szczytowe osiągnięcie tradycyjnej chińskiej kultury. Etyczne i filozoficzne systemy Konfucjanizmu i Daoizmu (nazywany również Taoizm) rozwinęły się w tym okresie, mając olbrzymi wpływ na przyszłe pokolenia Chińczyków.

http://www.theepochtimes.com/n2/china-news/duke-zhou-a-model-of-filial-piety-and-benevolence-158928.html