[20] Zhuang Zi - główny patriarcha Daoizmu po Lao Zi

Zhuang Zi (Ilustracja SM Yang/The Epoch Times)

Zhuang Zi (369 - 286 p.n.e.) lub Chuang Tse, w czasie swojego życia nigdy nie pełnił funkcji wysokiego urzędnika państwowego. Jednak przez pewien czas był pomniejszym urzędnikiem w swoim rodzinnym mieście. Pewnego razu, król zaproponował mu stanowisko premiera, lecz Zhuang odmówił.

Zhuang Zi porównał wymianę swojej wolności na obowiązki urzędnika państwowego do boskiego żółwia, który zaprzedaje swą skorupę, by być uprzywilejowanym.

Zhuanga postrzegano jako ekscentryka. Prowadził bardzo ubogie, lecz optymistyczne życie. Dystansował się od osób, lubujących się w dostatku, lecz sam nie czuł dyskomfortu z powodu połatanych ubrań, pustej miski ryżu lub pomocy otrzymywanej od innych.

Opowiadał się za oświeceniem poprzez pozbycie się przyziemnych zmartwień i postępowanie w zgodzie z zasadami Dao. Zhuang podobnie jak Lao Zi, został uznany za głównego partiarchę Daoizmu.

Ponieważ daoiści nie uganiali się za sławą, bogactwem czy karierą, nie interesowała ich również publiczna rozpoznawalność, niewiele wiadomo o życiu Zhuang Zi. Jednakże, książka nosząca jego imię "Zhuang Zi" (znana również jako "Czysta klasyka Nan-hua"), podbijała serca ludzi przez liczne pokolenia, oraz dała początek tysiącom tomów badań i literatury interpretacyjnej.

Zhuang był człowiekiem mądrym, obdarzonym bogatą wyobraźnią. W swoich tekstach używał licznych metafor i humorystycznego sarkazmu. Uważał, że naturę należy pozostawić nienaruszoną i że to ludzie powinni starać się żyć w harmonii ze środowiskiem.

"Zhuang Zi" wzbudziła zainteresowanie osób z różnych klas społecznych a filozofia autora wywarła ogromny wpływ na codzienne życie ludzi. Książkę przetłumaczono na wiele języków na całym świecie.

W "Zhuang Zi", autor rozważa nad negatywnymi skutkami tak zwanej cywilizacji i wyraża aspiracje uzyskania wolności duchowej. W późniejszym czasie, jego filozofia przeniknęła do świeckiej literatury i sztuki wizualnej. Autor opowiada się za wolnością od codziennych przyzwyczajeń i stanowczo sprzeciwia się ludziom, którzy spędzają swe życia na dążeniu do sławy i materialnych korzyści.

Zhuang Zi uważał, że największym osiągnięciem w społeczeństwie było "działanie bez dążenia, sprawowanie władzy przez rządzenie niczym (wu-wei)". Dzięki tej metodzie podejmowane czynności były perfekcyjnie zjednane z naturalnym biegiem rzeczy, nie było w nich widocznych śladów autora i były w pełni zasymilowane z podstawową naturą wszechświata - Dao.

Dlatego też, władca powinien rządzić bez usilnej ingerencji w społeczeństwo. Bez nacisków ze strony władcy, każdy postępuje zgodnie z własnym sumieniem i wolnością duchową, tak więc społeczeństwo funkcjonuje harmonijnie.

W przeciwieństwie do instytucjonalnego konfucjanizmu, który zwraca uwagę na odpowiedzialność swoich adeptów wobec społeczeństwa, tak filozofia Zhuang Zi koncentruje się na życiu prywatnym osoby i wewnętrznej mądrości. Później w czasie zawirowań towarzyszących zmianie dynastii, wielu chińskich uczonych zwrócilo się w kierunku tej filozofii.

http://www.theepochtimes.com/n2/china-news/zhuang-zi-the-major-patriarch-of-daoism-after-lao-zi-336031.html