Idiom: Zaprowadzić kogoś w przepiękne miejsce (引人入勝)

Chiński idiom “引人入勝” (yǐn rén rù shèng) jest zwykle używany do
opisania czegoś, co jest piękne, fascynujące i atrakcyjne.
(Ilustracja Flora Chung/The Epoch Times)

Pod koniec Wschodniej Dynastii Jin (317 - 420 r.), większość spraw państwowych powierzono eunuchom, podczas gdy Cesarz Ling większość czasu spędzał z konkubinami lub na ucztowaniu.

Podobnie, wielu wysokich urzędników zamiast obowiązku sprawowania rządów, miało obsesję na punkcie ekstrawaganckiego życia i dążenia do bogactwa.

W tym posępnym i burzliwym okresie, wielu młodych intelektualistów było dość pesymistycznych, nie widząc perspektyw na przyszłość oraz zdając sobie sprawę, że mogą zostać zabici w każdej chwili. Wielu utalentowanych ludzi zaczęło pić. Wang Chen był jednym z nich.

Wang Chen w wieku 20 lat, zdobył wielką reputację za swoje osiągnięcia. Jego wujek - Fan Ning, który był uczonym konfucjańskim i ekonomistą ze Wschodniej Jin, pochwalał Wanga za pewność siebie i potencjał do osiągnięcia sukcesu.

Jednak Wang Chen, będąc bardzo rozczarowany skorumpowaną władzą, nie miał ambicji, by robić cokolwiek. Pogrążył się w nałogu i stale był pijany.

Według zapisów z jego zachowania w Guo Zi (zbiór opowiadań autorstwa Guo Chengzhi z ok. 403 r.), picie wprowadzało Wang Chena do pięknego miejsca lub stanu.

Wyrażenia "zaprowadzić kogoś w piękne miejsce" zastosowano w rozdziale "Samowola i Pobłażliwość" w książce "Nowa księga słynnych opowieści(1)" napisanej w czasie Dynastii Południowych i Północnych (420 - 589 r.).

Idiom 引人入勝 (yǐn rén rù shèng) wywodzi się z tej opowieści. Dosłowne tłumaczenie oznacza "zaprowadzić kogoś w piękne miejsce". Opisuje się nim coś fascynującego, absorbującego, hipnotyzującego lub ciekawego.

Dziś, idiomu zwykle używa się w opisywaniu np. opowieści, noweli, przedstawienia teatralnego, filmu, muzyki itp.

Przypis:

1) "Nowa księga słynnych przypowieści" (Shishuo xinyu) została skompilowana przez Liu Yiqinga (403 - 444 r.) w Dynastiach Południowych i Północnych (420 - 589 r.). Obejmuje ponad 1130 anegdot historycznych.