Skromność

Był kiedyś w Japonii słynny mnich buddyjski. Pewnego dnia przyjął uczonego, który przyjechał na wizytację. Uczony był dość zarozumiały i mówił bez końca, opowiadając mnichowi o swoich bystrych uwagach. Mnich cierpliwie słuchał i w tym samym czasie nalewał uczonemu herbatę. Herbata już wypełniła filiżankę, ale mnich nie przerywał, aż zaczęła się z niej wylewać.

Widząc to, uczony natychmiast powiedział: "Herbata się przelewa!"

Mnich delikatnie uśmiechnął się mówiąc do siebie: "Och, filiżanka już się przelała, w takim razie nie mogła pomieścić więcej".

Ten uczony, będąc bardzo inteligentnym człowiekiem, natychmiast pojął prawdę. Dlatego od razu skorygował swój arogancki i zadufany sposób bycia i skromnie poprosił o radę, a na końcu, wiele z nich skorzystał.

Jeśli człowiek staje się zadufany, jak może się dalej doskonalić i rozwijać? Dlatego mówi się, że człowiek musi być skromny, a samozadowolenie powinno być zakazane, podobnie jak arogancja. "Pycha boli, skromność przynosi korzyści" to odwiecznie znana chińska nauka. Ludzie starożytnych Chin mają jeszcze inne powiedzenie: "Posiadanie chłonnego umysłu jak pustej górskiej doliny budzi echa", by opisać, że umysł osoby, która jest tak otwarty, szeroki i głęboki jak górska dolina, jest w stanie przechowywać, akceptować i uczyć się od zasług innych ludzi.