Szwajcaria: Genewa – Ekspozycja metod tortur zorganizowana przed budynkiem Gmachu Narodów Zjednoczonych podczas Spotkania Komisarzy d/s Obrony Praw Człowieka.

W dniu 14 marca 2005 roku w Genewie dokonano otwarcia corocznej Komisji Narodów Zjednoczonych d/s Obrony Praw Człowieka. W związku z trwającymi robotami budowlanymi na Placu Genewskim, w tym roku nie można było zorganizować żadnych zajęć o większej skali.
Pomimo takich niedogodnień, szwajcarscy praktykujący FalunGong postanowili ubiegać się w Urzędzie Miejskim o pozwolenie na wykorzystanie małego skrawka terenu Placu, gdzie roboty budowlane jeszcze nie dotarły, by móc zorganizować tam ekspozycję metod tortur chińskiego reżimu wobec praktykujących Falun Gong w Chinach.

W dniu 16 marca po otrzymaniu odpowiedniego pozwolenia ustawiono konstrukcję wystawy eksponującą metody tortur, jakimi posługują się komunistyczni oprawcy wobec ludzi, którzy postępują drogą Prawdy, Miłosierdzia i Tolerancji. Ekspozycja ta została zorganizowana naprzeciwko gmachu, w którym odbywało się spotkanie Komisarzy d/s Obrony Praw Człowieka.

Na kilka dni przed mającym się odbyć spotkaniem zaczęli przybywać do Genewy z całej Szwajcarii praktykujący Falun Gong, by poczynić odpowiednie przygotowania. Niektórzy przywieźli ze sobą w samochodach konstrukcje scen tortur, byc móc już na miejscu wszystko sprawnie poustawiać. Każdy praktykujący wykonywał swoją pracę w sposób rzetelny i sprawny, co wpływało na ich ogólną koordynację. Niektórzy z nich specjalnie ucharakteryzowani odgrywali role oprawców i prześladowanych. Inni z kolei rozdawali ludziom ulotki i materiały mówiące o praktyce Falun Gong oraz o trwających w Chinach prześladowaniach.
Kilkoro praktykujących skupionych w niewielkiej grupce wykonywało pięć zestawów ćwiczeń Falun Gong.

Zajęcia praktykujących przyciągnęły uwagę nie tylko uczestników Spotkania Komisarzy przy ONZ i samych mieszkańców Genewy. Na miejsce pod budynek Gmachu przybyło wielu przestawicieli mediów, którzy fotografowali sceny tortur oraz przeprowadzali z praktykującymi rozmowy na ten temat. Kierowcy przejeżdżający obok przystawali, by zapytać o powód i charakter tego typu wystawy. Praktykujący wyjaśniali cel swojego przedsięwzięcia, ujawniając przykłady łamania praw człowieka w wykonaniu Komunistycznej Partii Chin oraz metody tuszowania takich aktów. Jeden z praktykujących wdał się w dłuższą rozmowę i zapytał swojego rozmówcę, czy słyszał o stłumieniu przez Partię Komunistyczną ruchu studenckiego, jaki miał miejsce w 1989 roku. Kiedy rozmówca przytaknął, praktykujący kontunuował swoje pytanie, czy wobec tego słyszał, żeby Partia kiedykolwiek przyznała się do popełnienia jakiegokolwiek aktu przemocy. Oczywiście odpowiedź była zaprzeczająca, jako, że Partia komunistyczna nigdy nie poczuwała się do poniesienia odpowiedzialności za swoje czyny pamiętnej masakry studentów.
Poprzez taką wymianę zdań rozmówcy z łatwością wychwytywali sens, jaki praktykujący pragnęli wyrazić, by uzmysłowić celowość własnych akcji ujawniania zbrodni.
Wielu uczestników Spotkania genewskiego przy ONZ z zaciekawieniem oglądało wystawę obiecując podniesienia w tej sprawie głosu podczas swoich obrad.