Francja: Rada Europy przekazuje zatwierdzoną Rezolucję Potępiającą Zbrodnie Totalitarnych Reżimów Komunistycznych.

W dniu 25 stycznia 2006 r. podczas zebrania parlamentarnego, które odbyło się w Strasburgu we Francji, Rada Europy przekazała zatwierdzoną Rezolucję Potępiającą Zbrodnie Totalitarnych Reżimów Komunistycznych. Rada Europy zaznaczyła, że rezolucja ta zawiera praktyczne uzasadnienia.

Według raportu VOA z 27 stycznia 2006 r. Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy (oryginalny skrót nazwy: PACE), które skupia parlamentarzystów z 46 krajów europejskich przekazało rezolucję, iż po raz pierwszy surowo potępia zbrodnie popełniane przez totalitarne reżimy komunistyczne. Potępienie przez Europę zbrodni popełnionych przez totalitarne reżimy komunistyczne przypomina ostre potępienie reżimu faszystowskiego (układ w Norymberdze).

Treść tej rezolucji wzywa byłe wschodnioeuropejskie kraje komunistyczne do przeprowadzenia modyfikacji tekstów podręczników szkolnych oraz do zbudowania monumentu ofiar totalitarnego reżimu komunistycznego.

Rezolucja ta została przyjęta w rezultacie przedstawionego raportu “Konieczność Międzynarodowego Potępienia Zbrodni Totalitarnych Reżimów Komunistycznych” autorstwa Gorana Lindblada, członka delegacji parlamentu szwedzkiego Rady Europy.

Raport przedstawia zbrodnie totalitarnych reżimów komunistycznych

Raport wyliczył zbrodnie popełnione przez totalitarne reżimy komunistyczne, wskazując, że dyktatura komunistyczna charakteryzuje się masowymi przewinieniami wobec praw człowieka i to od zarania swojego powstania. By osiągnąć i utrzymać władzę, reżimy komunistyczne posunęły się do czynów wychodzących poza indywidualne zamachy i lokalne masakry, integrując kryminalne akty w swój system rządzenia. Kiedy zachodziła potrzeba, reżimy komunistyczne posługiwały się terrorem w celu utrzymania swojej władzy, tak, jak zilustrowane to zostało w 1968 roku w Czechosłowacji, w 1971, 1976 i 1981 roku w Polsce oraz w Chinach w 1989 roku.

Rada Europy zwróciła uwagę w swojej rezolucji na fakt, że zbrodnie popełnione przez totalitarne reżimy komunistyczne różniły się między sobą ze względu na kulturę, kraj oraz okres historyczny, jak również obejmowały indywidualne i zbiorowe zamachy i egzekucje, śmierć w obozach koncentracyjnych, morzenie głodem, deportacje, repatriacje, tortury, niewolnicza praca, prześladowania przeciwko mniejszościom etnicznym oraz wyznawcom religijnym, obdarcie z wolności wiary, myśli, wypowiedzi oraz inne zbrodnie.

Ofiary komunizmu w Chinach przewyższają w swych liczbach wszystkie kraje razem wzięte

Według konserwatywnych oszacowań, liczba ofiar totalitarnych reżimów komunistycznych w podzieleniu na kraje i regiony wygląda następująco: Związek Radziecki – 20 milionów ofiar, Chiny – 65 milionów, Wietnam – 1 milion, Korea Północna – 2 miliony. Kambodża – 2 miliony, Europa Wschodnia – 1 milion, Ameryka Łacińska – 150 tysięcy, Afryka – 1.7 miliona, Afganistan – 1.5 miliona.

Raport podaje, że od upadku Związku Radzieckiego i zakończenia okresu zimnej wojny upłynęło już 15 lat i wiele archiwów ujawnia fakty, które wskazują, że zasadniczo nie występuje duża różnica pomiędzy komunizmem a faszyzmem. Obie ideologie proklamują utworzenie „idealnego” społeczeństwa oraz potrzebę usunięcia wszelkich przeszkód. Oba reżimy totalitarne zaadoptowały podobny sposób rządzenia dla zapewnienia sobie władzy, na przykład organizując grupy młodzieży, wypełnianie propagandy ideologicznej w szkołach, wprowadzenie kontroli militarnej w społeczeństwie, kultu jednostek, pozbawienie wolności słowa i wyznania oraz przeprowadzanie prześladowań przeciwko wszelkim oponentom, nie zważając na środki i okoliczności.

Autor raportu – Goran Lindblad szczególnie podkreślił w swojej mowie podczas debaty nad rezolucją socjalny charakter reżimów totalitarnych. Powiedział, że pod rządami totalitarnych reżimów nie istniały indywidualne prawa ani wartości. Gdybyśmy obecnie byli w totalitarnie rządzonym społeczeństwie, taka debata nie byłaby możliwa do przeprowadzenia. Wszystkie społeczeństwa będące pod władzą totalitarnych reżimów żyją uciśnieni w terrorze. W takich społeczeństwach osoby indywidualne nie mogą swobodnie wyrażać swoich myśli, ponieważ wiedzą, że zostaną za to surowo ukarane.

Potępienie zbrodni reżimów totalitarnych zawiera znaczenie praktyczne

Rezolucja potępiająca zbrodnie totalitarnych reżimów komunistycznych przekazana przez Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy (oryginalny skrót nazwy: PACE) w szczególności podkreśliła swoje praktyczne znaczenie, ponieważ „reżimy komunistyczne nadal pozostają aktywne w niektórych krajach na świecie i zbrodnie popełniane przez te reżimy nadal mają miejsce”.

Göran Lindblad powiedział, że podobne zjawisko daje się zauważyć w dzisiejszych Chinach, które są pod władzą totalitarnego reżimu komunistycznego. Reżim ten stosuje dotkliwe metody w procesie postępowania wobec dysydentów, tak jak w przypadku Falun Gong, czy różnych ugrupowań religijnych.

Göran Lindblad wyraził, że coraz więcej ludzi jest przeciwnych reżimowi i kiedy grupa politycznych dysydentów zwiększa się, znaczy to, że opór wobec reżimu staje się także silniejszy. Jest to pozytywnym zjawiskiem.

Poprzez retrospekcję zbrodni totalitarnych reżimów komunistycznych

Jako, że rok ten zaznacza 15 –tą rocznicę upadku totalitarnego reżimu komunistycznego we wschodniej Europie, Rada Europy uważa, że fakt ten jest dobrą okazją do poczynienia dokładnych retrospekcji minionych wydarzeń. Uprzednio, społeczeństwo międzynarodowe nie poczyniło żadnych zgranych wysiłków w celu przeprowadzenia retrospekcji zbrodni totalitarnych reżimów komunistycznych w imię walk klasowych i dyktatury proletariatu, ani nie potępiło publicznie zbrodni popełnionych przez totalitarne reżimy komunistyczne, tak, jak zostało to uczynione w przypadku zbrodni faszystowskich. Wobec powyższego, ogólna ludność nie posiada wystarczającego zrozumienia tych zbrodni, przez co niektóre partie komunistyczne, które jeszcze nie przeegzaminowały faktów tych zbrodni nadal pozostają w wielu krajach legalne.

Rada Europy uważa, że przegląd historii jest warunkiem wstępnym do zapobieżenia przed powtórzeniem się jej i ogólne społeczne potępienie jest odniesieniem dla partii komunistycznych w czasach postkomunistycznych. Rezolucja nawołuje do udzielenia moralnej restytucji za cierpienia ofiar i ich rodzin wskutek działania reżimów komunistycznych. Wzywa także kraje wschodnioeuropejskie do zmodyfikowania książek i podręczników szkolnych oraz utworzenia monumentu dla ofiar totalitarnych reżimów komunistycznych.