[30] Qin Shi Huang - pierwszy suwerenny cesarz Chin (część 1)

Qin Shi Huang - pierwszy suwerenny cesarz Chin
(Ilustracja Yeuan Fang/The Epoch Times)

Cesarz Qin Shi Huang jest powszechnie szanowany jako pierwszy cesarz zjednoczonych Chin. Urodził się w Okresie Walczących Królestw (475 p.n.e. - 221 p.n.e.) i stawił czoła wielu wyzwaniom. Sposób w jaki doszedł do władzy jest wspaniałą legendą w historii Chin.

Ojcem Cesarza Qin był Ying Yiren. W swojej młodości, Ying był księciem państwa Qin żyjącym na wygnaniu jako zakładnik i był przetrzymywany w państwie Zhao. Życie zakładnika było trudne, Ying zmagał się ze skrajną nędzą. Dziadkiem Yinga był król państwa Qin, lecz jego ojciec nie był następcą tronu. Ze względu na wielożeństwo ojca, Ying miał ponad 20 braci. Ying będący członkiem rodziny królewskiej został wysłany do państwa Zhao, aby utrzymać pokój między sąsiadującymi krajami. Było to powszechną praktyką w Okresie Walczących Królestw.

W tamtym czasie, Chiny były podzielone na siedem państw i wszystkie wzajemnie były w stanie wojny. Państwo Zhao był najsilniejszym militarnie i z pewnymi przerwami, trwało w stanie wojny z Qin od dziesiątków lat.

W 260 p.n.e. kupiec Lu Buwei odwiedził Yinga, który był w stanie głębokiej rozpaczy. Lu ze swoim niesamowitym zapałem politycznym, zorientował się, że było to jego jedyną, życiową szansą. Lu zainwestował sporą sumę by wesprzeć Yinga, a nawet oddał mu jedną ze swoich ulubionych konkubin, Lady Zhao. W następnym roku (259 p.n.e.) Ying i Lady Zhao doczekali się syna. Nazwali go Ying Zhen, który później został Cesarzem Qin Shi Huangiem.

Lu Buwei kontynuował wysiłek dyplomatyczny w imieniu Ying Yirena. Dzięki zręcznej perswazji i hojnym łapówkom, po dwóch latach Ying wraz ze swoją rodziną mogli wrócić do państwa Qin. Lu sprawił także, że ojciec Yinga, a następnie sam Ying, stał się następcą tronu.

Po śmierci ojca w 247 p.n.e., mający zaledwie 12 lat Ying Zheng został królem państwa Qin (w środowiskach badaczy niektórzy twierdzą, że rzeczywistości to Lu Buwei był ojcem Ying Zhenga). Lu stał się najwyższym urzędnikiem na dworze królewskim i zajmował się wszystkimi sprawami państwowymi.

Jednak pomyślny los Lu nie trwał długo. W 238 p.n.e. gdy Ying Zheng wkroczył w dorosłość, przejął pełną władzę w kraju. Krótko potem, Lu był wmieszany w zamach stanu i był zmuszony popełnić samobójstwo. Książki historyczne, które edytował, to wszystko, co po nim zostało. Są one dobrze znane do dziś.

Będąc u władzy Ying Zhen był zdeterminowany do wzmocnienia państwa Qin, więc przygotowywał się do przejęcia pozostałych sześciu krajów. Polityka Qin opierała się na państwie prawa. Nagradzał rolników i żołnierzy za budowę gospodarki i potęgi wojskowej kraju. Stopniowo, prawo Qin stawało się coraz bardziej kompleksowe i szczegółowe. Na przykład, rodziny które miały syna, lecz nie wysłali go do wojska, były karane grzywną.

Metodą, którą obrał Ying Zhen w podejściu do walczących królestw, było zawiązywanie przyjaźni z państwami odległymi, a atakowanie państw ościennych. W nieco ponad dekadę, kraje w pobliżu Qin zostały podbite i przyłączone. Wkrótce potem, w dodatku do państwa Nanyue na południu (które obejmuje dzisiejsze prowincje jak Guangdong, Guangxi i Yunnan) Qin był w stanie przejąć wszystkie pozostałe. W 221 p.n.e. utworzył większą niż kiedykolwiek wcześniej dynastię w historii Chin.

W jaki sposób Ying Zhen ma rządzić krajem o niespotykanej dotąd wielkości i populacji większej niż kiedykolwiek? Wielu urzędników sugerowało, aby podzielił ziemię i przydzielił ją generałom w ramach nagrody, tworząc zasadniczo pomniejsze królestwa, lecz Ying Zheng nie zgodził się na to.

Był pierwszym, który ogłosił siebie cesarzem Chin. Z racji na to, że tytuł nie istniał wcześniej, to nazywano go Pierwszym Cesarzem Chin. Chciał, by państwo Qin trwało wiecznie, więc wdrożył prawa, które wzmocniły jego władzę.

http://www.theepochtimes.com/n2/china-news/emperor-qin-shi-huang-part-1-44194.html