Rezolucja Parlamentu Europejskiego wobec Chin, nawołująca do przeprowadzenia gruntownych reform.

9 września 2006 r.

Parlament Europejski zaadoptował w piątek 8 września 2006 r. rezolucję alarmując w sprawie profilu chińskiej ekonomii, polityki zagranicznej, środowiska naturalnego oraz kwestii praw człowieka, włącznie ze sprawą pobierania organów wewnętrznych z ciał więzionych w chińskich placówkach osób praktykujących Falun Gong.

Rezolucja została zatwierdzona tuż przed sobotnim spotkaniem na szczycie, jaki miał miejsce w Helsinkach pomiędzy organem wykonawczym Unii Europejskiej a Chinami. W obliczu uznania, że interesy UE – Chiny „handel i stosunki ekonomiczne przyćmiły pytanie o reformy demokratyczne, respektowanie praw człowieka oraz przestrzeganie praworządności”, parlament zwrócił się do członków UE o sformułowanie „nowej, wspólnej strategii w sprawie Chin”.

W przeddzień rocznicy po zatwierdzeniu rezolucji potępiającej stosowanie opresji wobec wyznawców religijnych w Chinach, parlament ponownie ubolewał nad „ sprzecznością pomiędzy zapewnioną przez konstytucję (Chin) wolnością wyznania”, a rzeczywistością trwających opresji wobec Tybetańczyków, Chrześcijan i praktykujących Falun Gong.

Rezolucja piątkowa „mocno potępia przetrzymywanie i torturowanie w aresztach i więzieniach praktykujących Falun Gong” i nalega, by chiński reżim „natychmiast dokonał ich uwolnienia”. Parlament UE „jest zaniepokojony treścią raportu, mówiącego o pobieraniu z ciał praktykujących Falun Gong ich organów wewnętrznych, które są sprzedawane do szpitali w celu wykorzystania do przeprowadzania operacji przeszczepów.”

Wcześniej, zanim zatwierdzono rezolucję, członkowie Parlamentu Europejskiego: Simon Coveney, Charles Tannock i Edward McMillan-Scott wspólnie podpisali list skierowany do Komisji Europejskiej nalegając na jej reprezentantów podczas spotkań z chińskimi delegatami w Helsinkach do poruszenia kwestii pobierania organów.

Wszyscy trzej panowie spotkali się z byłym kanadyjskim Sekretarzem ds. Azja-Pacyfik – Davidem Kilgourem, który przeprowadził badanie zarzutów pod adresem lekarzy chińskich, parających się pobieraniem organów wewnętrznych z żywych, zdrowych ciał praktykujących Falun Gong. Raport opracowany przez Davida Kilgoura i prawnika specjalizującego się w międzynarodowym prawie człowieka – Davida Matasa, który został opublikowany z lipcu tego roku podsumowany został jednoznaczną konkluzją: „[doszliśmy] do żałosnej konkluzji, że zarzuty te są prawdziwe” i, że grabież organów występuje „na dużą skalę”.

Praktykujący duchowej dyscypliny Falun Gong przeprowadzili w sobotę w Helsinkach manifestację wzywając do przeprowadzenia niezależnego dochodzenia i sprawdzenia wszystkich chińskich zakładów karnych, gdzie więzieni są praktykujący oraz do „powstrzymania zbrodni”. Praktykujący wdali również do sądu w Helsinkach wniosek o wytoczenie procesu karnego przybywającego tam w tym samym czasie chińskiemu Ministrowi Handlu – Bo Xilai, który przybył do Helsinek, by wziąć udział w spotkaniu na szczycie. Bo Xilai jest sądzony za dopuszczenie się zbrodni ludobójstwa przeprowadzając ostre kampanie wobec praktykujących Falun Gong podczas pełnienia urzędu jako gubernator prowincji Liaoning.

Telefony o komentarz w tej sprawie wykonane do Ambasady Chińskiej pozostały bez odpowiedzi.

Głębokie zaniepokojenie

7000-słów zawartych w rezolucji poświęca uwagę szerokiemu zakresowi niepokojów, spośród których wiele dotyczy spraw praworządności. Parlament potępił ostatnią nagonkę Komunistycznej Partii Chin wobec prawników obrony praw człowieka. W szczególności wezwał reżim do ujawnienia miejsca pobytu prawnika, obrońcy praw człowieka Gao Zhishenga, o którym zaginął słuch po jego zaaresztowaniu 15 sierpnia 2006 r.

Rezolucja podkreśla także fakt, że liczba więźniów politycznych w Chinach wzrosła od 2004 do 2005 roku aż o 25 procent. Parlament UE „wyraża ubolewanie, iż wzrost handlu i rozwój stosunków ekonomicznych z Chinami nie przyniósł żadnego konkretnego postępu na polu demokracji, praw człowieka i praworządności”. Dodaje, że to drugie „jest podstawowym elementem dialogu politycznego pomiędzy Chinami a UE”.

Parlament wezwał Chiny do odstąpienia od systemu “re-edukacji”, stosowania tortur i kary śmierci, jak również zażądał ponownego rozpatrzenia incydentu na Placu Tiananmen, sporządzenia listy wszystkich więźniów politycznych i bezwarunkowego ich uwolnienia. Potwierdziło to zaangażowanie UE w sprawy embarga broni, które zostało podjęte po incydencie w 1989 roku w Pekinie, gdzie doszło do masakry studentów. Rezolucja uwypukla także sprawę odpowiedzialności Chin jako partnera handlowego, stwierdzając, że „70 % podróbek towarowych, jakie znajdują się na rynku europejskim pochodzi z Chin”. Parlament wezwał Chiny do udostępnienia pisemnych zapewnień, iż chińskie produkty eksportowe nie zostały wykonane w obozach przymusowej pracy, nalegając przy tym, że w przypadku wystąpienia braku takowych gwarancji spowoduje powstrzymanie przez Komisję UE importu towaru.

Rezolucja dalej podaje, że Parlament UE „jest zaniepokojony stanem postępującej nierówności i niesprawiedliwym podziałem dóbr, masowym bezrobociem, niekontrolowaną urbanizacją, rosnącą przestępczością, korupcją i występującymi problemami środowiska naturalnego w Chinach”. Poddaje również uwadze sprawę zatrudnienia młodocianych, „rażącą dyskryminację” wobec 150 milionów chińskich robotników migracyjnych oraz „ skandaliczne konfiskaty własności pól uprawnych pod projekty budowlane”. Parlament zwrócił szczególną uwagę na przemoc występującą w Tybecie, stwierdzając, że stanowi to „głęboki niepokój” wobec „kampanii patriotycznej edukacji” wymuszanej przez Komunistyczną Partię Chin. Kampania ta polega na zmuszaniu Tybetańskich zakonników i zakonnice do wyparcia się ich przywódcy duchowego Dalaj Lamy, w przeciwnym razie grozi im uwięzienie.

Inne niepokoje to odmowne załatwianie zgłoszeń uciekinierów z Korei Północnej, szukających w Chinach azylu, gwałcenie praw kobiet i dziewcząt poddając ich sterylizacji i przymusowej aborcji, stłumienie wolności wyrażania opinii oraz „nieodpowiedzialna polityka” kompanii takich jak Yahoo i Gogle, którzy wspomagają chińską cenzurę.

Na zakończenie w rezolucji ujęto wezwanie do prezydenta parlamentu o przekazanie jej treści Radzie UE oraz Komisji UE, do rządów i parlamentów poszczególnych krajów, z których wywodzą się członkowie wchodzący w skład UE oraz do rządu chińskiego reżimu komunistycznego.