Wang Zhaojun, piękność pełna spokoju
(Ilustracja Yu-Child/The Epoch Times)
Wang Zhaojun jest jedną z "Czterech Piękności" w starożytnych Chinach. Urodziła się w dobrze wykształconej rodzinie, w czasach Zachodniego Cesarstwa Han i gdy dorosła, wybrano ją na damę pałacową.
W ówczesnym systemie rządów, cesarz zawsze wybierał konkubiny z pośród dam pałacowych na podstawie ich portretów. Lecz królewski malarz Mao, malował piękne portrety tylko tym paniom, które go przekupiły. Zhaojun odmówiła, więc malarz przedstawił ją mniej atrakcyjnie. Jak wiele innych dziewczyn, siedziała w pałacu jak ptak w klatce, nie mając szansy na spotkanie Cesarza Yuan.
W 33 p.n.e. władca Xiongnu odwiedził Chang'an z chęcią nawiązania sojuszu poprzez aranżację królewskiego małżeństwa. Niechętny, aby wydać swą jedyną księżniczkę, Cesarz Yuan zdecydował wybrać damę pałacową. Wydał rozkaz do haremu: "Którakolwiek dobrowolnie uda się do regionów Xiongnu, będę traktował ją, jak księżniczkę". Ze względu na odległą i nieznaną kulturę nomadów Xiongnu, żadna z kobiet za wyjątkiem Zhaojun, nie przyjęła oferty.
Cesarz Yuan wydał ją za żonę władcy Xiongnu i dopiero po ślubie, ujrzał Zhaojun po raz pierwszy. Cesarz ze zdziwieniem odkrył jej oszałamiające piękno, elegancję i inteligencję. Jednak, było już za późno, by zatrzymać Zhaojun dla siebie. Z ogromnym żalem, pozwolił jej odejść z władcą Xiongnu.
Po powrocie do pałacu, ponownie przyjrzał się portretowi Zhaojun, a następnie wydał rozkaz egzekucji malarza.
Według legendy, kiedy Zhaojun przekraczała północną granicę Chin, wiedząc, że opuszcza rodzinne miasto dla wyższego dobra, odegrała smutną melodię znaną jako "przekraczając granicę". Gdy przelatujące dzikie łabędzie usłyszały piosenkę, były zbyt smutne, by trzepotać skrzydłami i opadły na ziemię.
Zhaojun resztę swojego życia spędziła na terenie Xiongnu. Przekonała władcę Xiongnu do utrzymania pokoju z Zachodnim Imperium Han. Poza tym, przedstawiła chińską kulturę w Xiongnu. Po śmierci władcy, podążyła za zwyczajem Xiongnu i powtórnie wyszła za mąż, za najstarszego syna byłej żony władcy. Stało to w sprzeczności z dobrymi obyczajami Han, lecz zrobiła to w celu utrzymania pokoju i przyjaźni między krajami, który utrzymał się ponad 50 lat. Gdy zmarła, na jej cześć postawiono pomnik.
Multi-language Epoch Times
* * *
Zachęcamy do drukowania i rozpowszechniana wszystkich artykułów opublikowanych na Clearharmony, lecz prosimy o podanie źródła.